Finse Suvi Hynynen heeft ZINN in haar hart gesloten
Suvi Hynynen (28) is geboren in het Finse stadje Iisalmi en werkt in ZINN locatie De Brink. Hoe heeft zij het ervaren om haar vaderland vaarwel te zeggen en zich in Nederland te vestigen? Toen zij bij ZINN kwam werken was ze onzeker en werd ze zenuwachtig als de arts belde met vragen.
“Waarom ben je naar Nederland verhuisd?” is misschien wel de meest gestelde vraag aan Suvi. Het antwoord: voor de liefde. Ze ontmoette in Groningen haar partner Sjoerd, die Fins studeerde, en ging in 2015 met hem in Helsinki wonen. Haar ouders woonden 500 kilometer ten noorden van die stad, dus die zagen ze bijna niet. En Sjoerds familie woonde helemaal in Groningen, ook erg ver weg dus. Suvi: “In 2018 zeiden we: wat gaan we doen? En we kozen voor Groningen.” Suvi en haar man hebben inmiddels een zoon, Daniël, die opgroeit met drie talen: Nederlands, Fins en Engels. Allesbehalve standaard dus.
Zorg
Suvi ontdekte als 6-jarige al dat ze in de wieg was gelegd voor de ouderenzorg. Met haar tante ging ze in die tijd geregeld mee met reisjes van haar bejaarde oma. Ze vond het heerlijk en maakte spelenderwijs kennis met de zorg. De vonk sprong over. Tijdens haar opleiding ging ze voor een stage naar Nederland en kwam in Maartenshof terecht, waar ze haar vriend ontmoette. Dat bepaalde haar levensloop.
Taalprobleem
De start bij ZINN verliep wel wat stroef en dat had te maken met de taal. Tijdens haar stages in 2012 kwam ze nog wel weg met wat Nederlandse woordjes en gebaren. Maar eenmaal in een echte baan als verzorgende werd van haar verwacht dat zij volwaardig kon communiceren met bewoners, collega’s en familie. “Dat maakte me wel wat onzeker”, geeft ze toe. “Ik volgde een taalcursus en leerde ook veel van mijn schoonouders. Als ik op het werk moeilijke woorden hoorde schreef ik ze op in een schrift en ‘s avonds ging ik de betekenis opzoeken met Google Translate. Vooral woorden die in de zorg gebruikt worden moet ik natuurlijk kennen. Als ik alleen was en er belde een arts, werd ik heel erg zenuwachtig. Op moeilijke momenten overwoog ik weleens om een Engelstalige baan te zoeken, maar gelukkig is het zover nooit gekomen.”
Muziek
Daar staat ze; een jonge energieke collega die zich bijna Nederlandse voelt en met de taal geen problemen meer heeft. Blij met haar werk en dat is veel waard. Aan Finland denkt ze nog regelmatig en dan luistert ze naar muziek uit haar jeugd. “Vooral muziek die mijn ouders mooi vinden”, zegt ze. Wie muziek wil horen die Suvi weer aan Finland doet terugdenken moet het maar eens opzoeken op internet: Suurlähettiläät met het liedje Kun Tänään Lähden (‘Als ik vandaag vertrek’). Hoe toepasselijk voor haar levensloop tot nu toe.